Ana içeriğe atla

Varlığına Teşekkür Ederim

Varlığına Teşekkür Ederim

Teşekkür

İnsan canı sıkılır da kendi kendine kalmak ister,

Kabuğuna çekilip kendini dinler.

İç dünyasındadır, dışarıya sessizleşir…

Biri var ki; arar, ses eder, seni kalpten sever,

“Hayırdır sen niye sessizleştin, iyi misin?” der.

Biraz kendini düşürdüğünde hisseder, 

Ağlamaklı olursun, dolu dolu olur gözler,

İçinde dolup taşmış dökülüverir sözler.

O ise sözlerine bakıp gözlerini dinler,

Bazen uyarır, bazen rahatlatır, bazen silkeler.


İnsan sevinir de sevincini paylaşayım ister,

Birileri kıskanır, birileri çekemez… 

Ama birileri var ki iyilik halini samimiyetle bekler,

Senin mutluluğunu kendi mutluluğuna pay eder.

İyiliğini namazında dualarına ekler, 

Senin hayrını kendi hayrı görür, belli eder. 

Yapıp ettiklerine en yakından şahitlik eder, 

En yakınındakilerden daha çok destekler, 

Desteği öyle şifa olur ki eksik kalır teşekkürler…


İnsan geçip gider de şu dünyadan, anlaşılmak ister.

Anlaşırken, anlatırken, anlarken bir yoldaş,

En iyi anlayan yolunda yürüyenler, 

Yokuş aşağı yürürken değil,

Yokuş yukarı çıkarken yanındakiler.

Zor anında kimse yokken yanında bekler, 

İhtiyaç anında oluşturur ihtiyaç gideren sebepler,  

O yüzden gözümüzden gönlümüzden hürmetler…


İnsan sevmek, sevilmek, beğenilmek ister, 

En çok Rabbini, Rabbinden dolayı insanları sever, 

Yanındakileri de Rabbinden dolayı sever.

Aynı anne babadan doğmayan kardeşler, 

Tüm sevgilerin asıl kaynağını bilen,

Severken, sevilirken Rabbine övgüler dizer…


Yere düşünce kaldıran, kaldırınca iten,  

Herkesten yakın olan,

Kalpleri ısındıran,

Birleşene destek veren,

Rabbimize şükürler…


Mesajım sanadır kardeşim…

Varlığına teşekkür ederim.

Rabbime şükürler…

***

İnsanoğlu var olduğundan bu yana amacı hiç değişmemiştir. Mutlu başarılı olmak ve iyi ilişkiler kurmak. 

Deneyimsel Tasarım Öğretisi de insanın amacını amaç edinmiştir. "Kim Kimdir""İlişkilerde Ustalık" ve "Başarı Psikolojisi" programlarında sunduğu stratejilerle insanların dününden daha başarılı, daha mutlu ve daha marifetli olmalarına destek olur. 

"Her ilim sahibinin üstünde daha iyi bilen biri vardır."

*** 

Yorumlar

Seles dedi ki…
Mesaj alınmıştır ❤️
Adsız dedi ki…
Hamdüsenalar olsun. yolumuzdaki güzel yoldaşlara hepimizi güzel yaptı.
Hümeyra Çelik dedi ki…
En çok Rabbini, Rabbinden dolayı insanları sever. Bu yazıyı yazdirani ve yazanı sever. Vesile olanı sever. Sizi Allah için seviyorum. Kaleminize yüreğinize sağlık.. gözlerim dolu dolu okudum. Kalbime o kadar iyi geldiği.
Ayşe N dedi ki…
İyi insanlar da rızkın bir parçasıymış, sevincine, uzuntune ortak olmaya çalışan o samimi insanlara selam olsun, karşılaştırana şükürler olsun... Kaleminize sağlık
Adsız dedi ki…
Soluduğu havayı sakinleştirenler diye bir tanım görmüştüm. Burda da varlığı ile gittiği yeri güzelleştiren biri olmak çok iyi tanımlanmış..Ne mutlu böyle güzel bir yaşayanlara...
Adsız dedi ki…
Sarp yokuş.... Bazen insan nasıl ihtiyaç duyuyor gerçekten samimi dostlara. Buradaki hikmet böyle insanların hayatımda olması benim de öyle bir insan olmamla ilgilidir diye önce kendime bakmam lazım. Kimler için böyleyim. Kaleminize sağlık.
Adsız dedi ki…
Bir bakışıyla bizi gözümüzden anlayan böylesine bir dostluk yaşatan Rabbime şükürler olsun ya
Adsız dedi ki…
İyilerle beraber olabilmek…
Adsız dedi ki…
Samimi insanlarla birlikte eyleyen, bizimde samimiyetimizi artıran Rabbimize şükürler olsun. Vesilesi olanlara selam ve dua ile,
Gökçen A. dedi ki…
Yokuş aşağı yürürken değil, yokuş yukarı çıkarken yanındakiler. Zor anında kimse yokken yanında bekleyenler. Yol güzel yoldaşlarla daha güzel:)
Nağme dedi ki…
Samimiyetle yanımızda olan herkese teşekkürler ve yanımıza onları verene sonsuz şükürler...

Bu blogdaki popüler yayınlar

Yeter Ki Pes Etme

Yeter Ki Pes Etme Masmavi gözlerinin kenarları ağlamaktan kırmızıya döndü. Küçük kız güle oynaya indiği merdivenleri dizleri yara içinde yukarı çıktı. Annesi o halini görünce şok oldu. “Noldu Yaren sana?” diyebildi sadece.  “Bisikletten düştüm annecim. Canım çok acıyor.” der demez kapının önünde yığılıverdi.  Annesi telaşla ambulansı aradı. Ambulans geldiğinde Yaren çoktan kendine gelmişti. Sağlık memuru ona sorular sorup muayene etti. Ambulansın sedyesine yattığında ürkek bir kedi gibi etrafı izliyordu. Daha önce hiç bulunmadığı bir yerde tedirgindi. Sağlık memuru ona gülümseyerek konuşuyor ve yapacağı her adımda bilgi veriyordu. Böylece biraz olsun rahatladı.  Yol boyu ilerlerken iki damla yaş o masmavi gözlerden süzülüverdi. Ağlarken kendi kendine söylendi. Yaren: “Of yaa, bir daha binmicem!” Sağlık memuru: “Neye binmiceksin?” Yaren: “Bisiklete bir daha binmicem.” Sağlık memuru: “Neden binmeyesin ki, herkes bisikletten düşebilir. Biliyor musun şu yaşımda düştüm ben...

Hazır ol 2025! Sana yeni siparişler geliyor!

Hazır ol 2025! Sana yeni siparişler geliyor! Bir yılı daha uğurlamanın arifesindeyiz... Bazen insan beş dakikaya sabredemezken 365 gün 6 saatin yeniden geride kalması inanılmaz, değil mi? Daha dün elimizde makasla tutkal vardı ve sevdiklerimize yeni yıl kartı tasarlıyorduk. Makyaj pamuğundan kar yapıp yapıştırıyorduk. Karttan çok yüzümüze gözümüze bulaşan simler yıkamakla çıkmaz ve günlerce pırıl pırıl gezerdik. Bazı kartları postaneden yakınlarımıza gönderirdik. Bunun için kuyruk bekler, heyecan duyardık. Kartı teslim alan tanıdıklar, o acemi tasarımlarımıza hayran kalmış gibi yapardı. Sıra arkadaşımız, kartımızla dalga geçmiş bile olabilirdi ama biz övgülere inanmak isterdik. ‘HOŞ GELDİN Bin dokuz yüz… iki bin bilmem kaç...’’ Bunun gibi her yıl birçok senenin rakamları o kartları süslerdi. Yetişkin olunca kart tasarımları son bulur ama bu dönemlerde yaşanan bazı hisler hala ortaktır. Çoğu insan muhabirlerin uzattığı mikrofonlara benzer beyanlarda bulunur. Geçen yıla biraz sitem, gel...

Sporla Yeniden

Sporla Yeniden Ayşe bir süredir yataktan hiç bu kadar dinç kalkmamıştı. Bir hafta önce başladığı spor ne de iyi gelmişti. Gözlerini açınca içine, derin bir nefes çekip, bir kez daha şükür etti. Oysa spora başladığı ilk günler ne çok kas ağrısı çekmişti. İlk günler, çok sancılı geçmişti. Bacakları, kolları uzun süredir spor yapmadığı için, yaptığı ilk sporla hamlamıştı. Bu yüzden yürümekte bile zorlanıyordu. Ama önemli değildi, biliyordu ki sonu güzel olacaktı.  "İyi olan şeylerin başında bir miktar acı ve zorlanma olurdu." Sabredince sonunun güzel olacağının bilincindeydi. Hem istediği fiziksel görünüme kavuşacak hem de burada başlattığı hareket ile hayatına bereket katacaktı. Bu yüzden hem sabırlı ydı hem ümitli . Kimi zaman sabahın erken saatlerinde kalkıp esneme ve hareketler ile gününü bereketlendirdi. Kimi zaman gün içinde yaptığı yürüyüşler ve yüzmeyi de buna ekledi. Erken kalkıp, sporunu yapıyor, ılık bir duştan sonra daha önce hiç olmadığı kadar dinç hissediyordu kend...